Posts

Aureate

Image
When I was back in the university reading for my bachelors we learnt a lot about the impacts of psychological trauma. During a particular lecture on sexual abuse, we discussed sexual harassment taking place in public transport.  I used to take the bus every day at that time, to get to work and the university. So I had a lot of stories I could share. The lecturer who conducted the class had an interesting theory to share. She said to create a golden cocoon for ourselves when negative things are happening around us. (Later I learnt that it is a form of relaxation/meditation practiced by many therapists and not what the lecturer was referring to) Of course, she meant an imaginary one. I was already doing this as I used my headset while I am travelling on the bus. Anyone who has ever commuted on a bus knows that even if you put yourself inside a thousand golden cocoons you are still not safe from the sexual predators in the bus. I wish I had the strength to make a comment on her idea, to d

Cordial

Image
 

Rout (සේනාභංගය)

Image
යුද්ධය මට එච්චරම අලුත් දෙයක් නෙවෙයි. මම යුධ පෙරමුණට නොගිය බව ඇත්ත. කොළඹ ඉඳල උනත් යුද්ධයේ ගොදුරක් වෙන්න පුළුවන්නේ. වාසනාවකට හරි අවාසනාවකට හරි යුද්ධයේ ඍජු බලපෑමක් අහුනොවෙන්න මම බේරුනා. දශක ගානක් ගිහින් වුනත් 96 මහා බැංකු බෝම්බය පිපුරුණු දවසේ, නුගේගොඩ බෝම්බෙ, පිටකොටුවේ වගේ එක එක සිද්ධි වුණු වෙලාවේ අපේ වටපිටාවේ තිබුණු කලබල ගතිය තාම මතකයි.  අවුරුදු 12 -13 කාලේ, ජාතික අනන්‍යතාව ගැන ටිකක් හැඟීම් එන කාලේ වෙනකොට මට තද වුවමනාවක් තිබුනා යුද්ධෙට යන්න; හමුදාවට බැඳෙන්න. ගියත් ගන්නේ නෑ  මේ වගේ ශරීරයක්, ඒත් ඒක වෙනම කතාවක්. කොහොම වුනත් ඒ කාලේ ත්‍රස්තවාදීන්ගෙන් රට බේරගන්න උදාර අරමුණට දායක වෙන්න ලොකු උණක් තිබුනා. අවුරුද්දෙන් අවුරුද්ද අනාගත බලාපොරොත්තු නම් වෙනස් වුනා. එත් රට ගැන තිබුණු කැක්කුම නම් දරුණුවට ඔලුවට වැදිලා තිබුනා. දෙමල මිනිස්සු ඔක්කොම ත්‍රස්තවාදීන් ය; මුණට මුණ හම්බවෙන්න වත් හොඳ නැති කට්ටියක් ය වගේ හැඟීමක් තමයි ඒ දවස් වල මගේ හිතේ තිබ්බේ.  ඒ හැඟීමට මුලින්ම ගැටීමක් ආවේ සාමාන්‍ය පෙලට ඉංග්‍රීසි සාහිත්‍ය කරපු නිසා. සිංහල සාහිත්‍ය පොතේ මීට සම්බන්ද කිසි දෙයක් තිබුණු බවක් මට මතක නැහැ.  අපි ඉගෙන ගත්තු න

chernozem (සරු පස )

Image
 :යාලුවේ, ඔහේ කවදාහරි කල්පනා කරලා තියනවද මීට වඩා සරු පසක් තියන පළාතකට යන්න? :ඇයි මම මේ පොලොව අතැරලා වෙන පළාතකට යන්නේ? එහෙ ගියාම මීට වැඩිය මොනවද මට ලැබෙන්නේ? : ඉතින් අඩුගානේ හොඳින් කාල බීල වත් ඉන්න පුළුවන්නේ.  : කාලා බීලා ඉන්න නම් මෙහෙත් පුළුවන්නේ? : මෙහෙ වගේද එහෙ අප්පා ඒ උනාට. කිසි කරදරයක් නෑනේ.  :දැන් මෙතන ඉන්නකොට මොකක්ද අපිට තියන කරදරේ. දිරන දෙයක් කෑවා ඒක පස් කරලා දැම්මා. වෙන තැනකට ගියා කියල ඔහේ ට වෙන රාජකාරියක් කරන්න ලැබෙනවද  :එහෙ ගියොත් එහෙම මහන්සියක් නැහැ. පොලොව කොහොමත් සරුයි. :ආන්න මිත්‍රයා ඔහේට වැරදුනේ අන්න එතන. නිකමට වත් හිතුවද ඒ පොලොව සරු වෙන්නයි මේ පොලොව නිස්සාර වෙන්නයි හේතුව මොකක්ද කියල. වෙන කෙනෙක් තැනක් සරු කරනකම් ඉඳල එතනට ගිහින්ම තමන්ගේ වැඩේ කරනවා කියල හිතන ඔහේ වගේ පනුවෝ නිසාම තමයි ඔය වෙනස ඇති වෙන්න මුල්ම හේතුව. දැන් ඔය කියන පළාතේ ඉන්න පනුවොත් ඔහේ වගේ නිකම්ම ඉදන් වඩා හොඳ තැනකට යන්න හීන බලාගෙන හිටියනම් ඔය සරුයි කියන පසත්, මෙහෙ වගේම තමයි. ඊට නරකද මේ ඉන්න පොළොවේම පස සරු කරන විදියක් ගැන හිතුවා නම්? එහෙම උනොත් ඒක උදව්වක් වෙන්නේ ඔහේ එක්කම හැදුනු වැඩුණු පනුවන්ටයි උන්ගේ දරු මුණුපු

Perfidy (ද්‍රෝහිකම)

 ද්‍රෝහියා ඔබද? ඔහුද?    වරද දුටු තැන හඬ නිහඬ නම්  මඟ පිළිසකර කර තැනුවේද ඔබ නම්  කිම දැන් මේ හැඬුම්  ඔහු ගියේ ඔබේ තැනු මාවතේ නම් 

Codicil

Image
 I do not have much experience with wills. But googling up the meaning of codicil reminded me of a story our literature teacher once shared with us. She said that she had a friend who became a caretaker. Noone was happy she became one, but according to our teacher, she took pleasure in looking after old people. Years later, when she got professionally qualified with all the needed certifications, she migrated and settled in a western country. ( I can't remember if she said Canada or USA)  A family, who needed someone to look after their father who lived alone, recruited her.  She looked after this old man for a couple of years.  She took care of this old man so well that he has asked her to marry him. He was 81 at that time and my friend had just turned 25, our teacher said.  Hearing this, my entire class was disappointed and there were one or two 'áyyos' and sighs. But the story didn't end there. "No children, he didn't have such intentions. He was very rich a

Butte (පැතලි වුණු මහා කඳු )

නොසැලෙන මහා කන්දක් වුවත්   ඉතා දිගු කාලයක්   චණ්ඩ සුළි සුළං  මහා වැසි මැද   කල්ගෙවන විට  තුනී වී පැතලි වී යන හැටි